Wat ga ik ze missen!
Blijf op de hoogte en volg Anouk
15 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Durban
Wat ga ik ze missen!
Terwijl ik dit verslag schrijf zit ik alweer in de bazbus richting Johannesburg.
Mijn 2e periode op het project zit er helaas alweer op. Wat heb ik toch genoten van de kinderen. Iedere dag was weer lekker druk en chaotisch.
Zo zat ik laatst nog te ontbijten toen Nicky binnenkwam: 'we moeten die, die en die z.s.m. douchen want we gaan zo naar de kliniek. Huh wat? Er bleek een kindje te zijn gevallen en waarschijnlijk is zijn armpje gebroken. En als we dan toch naar de kliniek moeten nemen we meteen meer kinderen mee om ze te laten checken. Ik ben samen met Linda en Dalilah naar de kliniek 'Lily of the valley' gegaan, sinds kort werken we hiermee. Het is een hele goede kliniek, een soort zorgcentrum met een tandarts, huisarts, apotheek en zelfs een röntgeapparaat. Hoe veel belovend dit ook klinkt, we zijn nog steeds in Afrika dus alles gaat omslachtig en je moet er dan ook een hele dag voor uitrekken. De kinderen kregen een complete check, niet alleen lichamelijk maar ook hoe hun geestelijke gezondheid ervoor staat en daarnaast ook meteen een aidstest. Gelukkig werd iedereen negatief getest! Het was heel interessant om dit allemaal een keer mee te maken.
Er wordt momenteel een nieuw jongenshuis gebouwd waar we hebben geholpen met schilderen, ik ben dus een dagje mee naar de kliniek geweest, heb een kerkdienst bijgewoond en nog veel meer, te veel om op te noemen. Maar ik heb vooral veel met de kids gespeeld.
Het einde van m'n reis komt nu echt in zicht en zoals bij de hoogste bungeejump werd gezegd ' Fear is temporary, regret is forever.' Nu ben ik in Zuid-Afrika en wil ook alles uit m'n reis halen dus afgelopen week nog wat adrenaline opgezocht. Ik ben vorige week zaterdag samen met Judith en Lieke (een andere vrijwilligster) gaan skydiven. Dit zit 10 min rijden van ons project, na alle papieren te hebben getekend kregen we de instructie dvd te zien en kregen we het pak aan. Lieke sprong als eerste, het ging allemaal heel snel, toen zij was gesprongen reden wij al naar het vliegtuigje, we hebben haar landing niet eens kunnen zien. En daar gingen we dan, ik zou als eerste springen dus ik zat samen met mijn instructeur bij de uitgang. Toen we opstegen sloegen de zenuwen wel even toe hoor. De vlucht duurde 20 min, het was echt een prachtig uitzicht over de suikerriet velden en we konden zelfs The Farm zien liggen. Op een gegeven moment tikte m'n instructeur me aan, over 2 min gaan we. We schoven naar achter, de benen gingen naar buiten en opeens zat ik klaar, wat een afgrond! De sprong was echt geweldig, zo'n adrenalinekick! Voor ik het wist ging de parachute open en kon het genieten beginnen. We vlogen lekker rond met een geweldig uitzicht en achter ons de zonsondergang, het was echt genieten. Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zou doen, net zoals het shark cage diven.
Dat hebben Dalilah en ik afgelopen woensdag nog gedaan. De wekker ging al om 4.15 uur. Na een lange taxirit kwamen we rond 6.15 uur aan bij het strand. De rubberboot met kooi stond al klaar, vet hoor. Nadat we weer voor onze dood hadden getekend (ik weet niet hoevaak ik dat al heb gedaan hier ;)) kregen we onze wetsuits aan. We gingen met 3 andere meiden. Het bootje, leek echt heel klein bij die hoge golven, werd het strand opgereden waarna we hem nog het water in moesten duwen. Toen hij er eenmaal in lag konden we vertrekken. Dat vond ik nog het engste, die eerste hoge golf van 3 meter over! Maar dat was eigenlijk wel heel gaaf, we vaarde met een flinke vaart door tot we opeens stopte, er zwommen dolfijnen om de boot. Wauw zo mooi, ze sprongen de hele tijd omhoog. Na ong 25 min varen ging de motor uit en werd de tonijn in het water gegooid. Opeens schreeuwde de gids walvissen! Wauw in de verte zagen we walvissen water omhoog spuiten! Daar zaten we dan in een rubberbootje midden op zee, een paar minuten later kwamen de haaien, zag er best spannend uit die vinnen zo boven water. Dalilah en ik mochten als eerste, de kooi van 2 bij 1 meter en 2 meter diep werd het water ingegooid. Ik moest er als eerste in, het was even wennen maar het water was lekker warm, 22 graden en ook het ademen door m'n mond ging goed. Je moest je voeten op de bodem zetten en je handen aan de spijlen vast houden, en iedere keer naar boven om adem te happen. Het was helemaal niet eng, heel erg leuk zelfs. We mochten 2x 15 min in de kooi. Het was echt heel vet, en fijn dat ik samen met Dalilah in de kooi kon. Er zwommen 10 haaien van 1 tot 6 meter en verschillende vissen. Iedere keer als we tegelijk boven waren moesten we lachen, maar heb geen tijd verspild en ben zoveel mogelijk onder water geweest. Ik ben toch wel heel blij dat ik dit nog heb gedaan.
Die middag kwam Wilma (de vrijwilligerscoördinator) langs om afscheid te nemen. We hebben nog een fijn gesprek gehad over het project, er gaan binnenkort echt stappen gemaakt worden waardoor het allemaal ook beter zal gaan lopen hier. Dat was wel heel fijn om te horen.
Donderdag hadden we de farewelparty. We begonnen met een braai, broodje worst wat voor de kinderen echt een feest is. Gift (een jongen uit het weeshuis) praatte alles aan elkaar. Alle leeftijden hadden iets gedaan, zang, dans, koor en speeches. Het was een hele leuke avond, maar tijdens de speeches kon ik het niet meer droog houden. Rond 20.15 uur was het afgelopen, tijd om echt afscheid te nemen van de schoolkids. Pfoe ik had het er zwaarder mee dan gedacht, ik heb tegen iedereen gezegd dat ze in hun dromen moeten geloven en er hard voor moeten werken. Ik ben trots op ze en ga ze echt missen!
Vrijdag heb ik mijn tas ingepakt en nog zoveel mogelijk tijd met de kinderen doorgebracht. We hadden afgesproken dat we om 15.00 uur zouden gaan, maar om 14.30 kwamen Don en Linda al aanrijden. We moesten dus halsoverkop vertrekken. Het was een kort maar krachtig afscheid met toch weer wat tranen. Nadat we Dalilah bij het vliegveld hebben afgezet zijn we naar Durban gereden waar ik bij het hostel ben afgezet.
De knop is om en ik ga weer genieten van het reizen. Gister ben ik naar het strand geweest en heb wat gesocialized in het hostel. Vandaag dus de hele dag in de bazbus naar Johannesburg waar morgen mijn tour naar krugerpark begint.
Liefs Anouk
Terwijl ik dit verslag schrijf zit ik alweer in de bazbus richting Johannesburg.
Mijn 2e periode op het project zit er helaas alweer op. Wat heb ik toch genoten van de kinderen. Iedere dag was weer lekker druk en chaotisch.
Zo zat ik laatst nog te ontbijten toen Nicky binnenkwam: 'we moeten die, die en die z.s.m. douchen want we gaan zo naar de kliniek. Huh wat? Er bleek een kindje te zijn gevallen en waarschijnlijk is zijn armpje gebroken. En als we dan toch naar de kliniek moeten nemen we meteen meer kinderen mee om ze te laten checken. Ik ben samen met Linda en Dalilah naar de kliniek 'Lily of the valley' gegaan, sinds kort werken we hiermee. Het is een hele goede kliniek, een soort zorgcentrum met een tandarts, huisarts, apotheek en zelfs een röntgeapparaat. Hoe veel belovend dit ook klinkt, we zijn nog steeds in Afrika dus alles gaat omslachtig en je moet er dan ook een hele dag voor uitrekken. De kinderen kregen een complete check, niet alleen lichamelijk maar ook hoe hun geestelijke gezondheid ervoor staat en daarnaast ook meteen een aidstest. Gelukkig werd iedereen negatief getest! Het was heel interessant om dit allemaal een keer mee te maken.
Er wordt momenteel een nieuw jongenshuis gebouwd waar we hebben geholpen met schilderen, ik ben dus een dagje mee naar de kliniek geweest, heb een kerkdienst bijgewoond en nog veel meer, te veel om op te noemen. Maar ik heb vooral veel met de kids gespeeld.
Het einde van m'n reis komt nu echt in zicht en zoals bij de hoogste bungeejump werd gezegd ' Fear is temporary, regret is forever.' Nu ben ik in Zuid-Afrika en wil ook alles uit m'n reis halen dus afgelopen week nog wat adrenaline opgezocht. Ik ben vorige week zaterdag samen met Judith en Lieke (een andere vrijwilligster) gaan skydiven. Dit zit 10 min rijden van ons project, na alle papieren te hebben getekend kregen we de instructie dvd te zien en kregen we het pak aan. Lieke sprong als eerste, het ging allemaal heel snel, toen zij was gesprongen reden wij al naar het vliegtuigje, we hebben haar landing niet eens kunnen zien. En daar gingen we dan, ik zou als eerste springen dus ik zat samen met mijn instructeur bij de uitgang. Toen we opstegen sloegen de zenuwen wel even toe hoor. De vlucht duurde 20 min, het was echt een prachtig uitzicht over de suikerriet velden en we konden zelfs The Farm zien liggen. Op een gegeven moment tikte m'n instructeur me aan, over 2 min gaan we. We schoven naar achter, de benen gingen naar buiten en opeens zat ik klaar, wat een afgrond! De sprong was echt geweldig, zo'n adrenalinekick! Voor ik het wist ging de parachute open en kon het genieten beginnen. We vlogen lekker rond met een geweldig uitzicht en achter ons de zonsondergang, het was echt genieten. Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zou doen, net zoals het shark cage diven.
Dat hebben Dalilah en ik afgelopen woensdag nog gedaan. De wekker ging al om 4.15 uur. Na een lange taxirit kwamen we rond 6.15 uur aan bij het strand. De rubberboot met kooi stond al klaar, vet hoor. Nadat we weer voor onze dood hadden getekend (ik weet niet hoevaak ik dat al heb gedaan hier ;)) kregen we onze wetsuits aan. We gingen met 3 andere meiden. Het bootje, leek echt heel klein bij die hoge golven, werd het strand opgereden waarna we hem nog het water in moesten duwen. Toen hij er eenmaal in lag konden we vertrekken. Dat vond ik nog het engste, die eerste hoge golf van 3 meter over! Maar dat was eigenlijk wel heel gaaf, we vaarde met een flinke vaart door tot we opeens stopte, er zwommen dolfijnen om de boot. Wauw zo mooi, ze sprongen de hele tijd omhoog. Na ong 25 min varen ging de motor uit en werd de tonijn in het water gegooid. Opeens schreeuwde de gids walvissen! Wauw in de verte zagen we walvissen water omhoog spuiten! Daar zaten we dan in een rubberbootje midden op zee, een paar minuten later kwamen de haaien, zag er best spannend uit die vinnen zo boven water. Dalilah en ik mochten als eerste, de kooi van 2 bij 1 meter en 2 meter diep werd het water ingegooid. Ik moest er als eerste in, het was even wennen maar het water was lekker warm, 22 graden en ook het ademen door m'n mond ging goed. Je moest je voeten op de bodem zetten en je handen aan de spijlen vast houden, en iedere keer naar boven om adem te happen. Het was helemaal niet eng, heel erg leuk zelfs. We mochten 2x 15 min in de kooi. Het was echt heel vet, en fijn dat ik samen met Dalilah in de kooi kon. Er zwommen 10 haaien van 1 tot 6 meter en verschillende vissen. Iedere keer als we tegelijk boven waren moesten we lachen, maar heb geen tijd verspild en ben zoveel mogelijk onder water geweest. Ik ben toch wel heel blij dat ik dit nog heb gedaan.
Die middag kwam Wilma (de vrijwilligerscoördinator) langs om afscheid te nemen. We hebben nog een fijn gesprek gehad over het project, er gaan binnenkort echt stappen gemaakt worden waardoor het allemaal ook beter zal gaan lopen hier. Dat was wel heel fijn om te horen.
Donderdag hadden we de farewelparty. We begonnen met een braai, broodje worst wat voor de kinderen echt een feest is. Gift (een jongen uit het weeshuis) praatte alles aan elkaar. Alle leeftijden hadden iets gedaan, zang, dans, koor en speeches. Het was een hele leuke avond, maar tijdens de speeches kon ik het niet meer droog houden. Rond 20.15 uur was het afgelopen, tijd om echt afscheid te nemen van de schoolkids. Pfoe ik had het er zwaarder mee dan gedacht, ik heb tegen iedereen gezegd dat ze in hun dromen moeten geloven en er hard voor moeten werken. Ik ben trots op ze en ga ze echt missen!
Vrijdag heb ik mijn tas ingepakt en nog zoveel mogelijk tijd met de kinderen doorgebracht. We hadden afgesproken dat we om 15.00 uur zouden gaan, maar om 14.30 kwamen Don en Linda al aanrijden. We moesten dus halsoverkop vertrekken. Het was een kort maar krachtig afscheid met toch weer wat tranen. Nadat we Dalilah bij het vliegveld hebben afgezet zijn we naar Durban gereden waar ik bij het hostel ben afgezet.
De knop is om en ik ga weer genieten van het reizen. Gister ben ik naar het strand geweest en heb wat gesocialized in het hostel. Vandaag dus de hele dag in de bazbus naar Johannesburg waar morgen mijn tour naar krugerpark begint.
Liefs Anouk
-
15 Juni 2014 - 12:44
Pap En Mam:
Anouk......
Wowwowowow, wat een ervaringen.
Goed van je hoor. Wij zijn trots op je.
Geniet nu nog van je laatste dagen in Zuid Afrika.
(We kijken nu toch wel uit naar je terug komst ;-)
Veel liefs van pap en mam -
15 Juni 2014 - 15:59
Bertha Van Der Heijden:
Hoi anouk
knap dat je dat allemaal durft. We lezen elke keer met veel plezier wat je allemaal meemaakt daar.
Hopelijk worden je laatste weken ook nog erg leuk en kun je straks weer met veel plezier terugkijken
op een leuke interessante periode. Pas goed op jezelf.
groetjes Jos en Bertha. -
15 Juni 2014 - 21:11
Ingrid Van Rooij:
Hee Anouk,
Ik neem aan, dat je je duikbrevet nu ook wel een keertje wilt gaan halen...aangezien jij wel tussen de haaien durft te zijn en ikke niet !! Haha
groetjes uit Reusel van ons allemaal !! -
16 Juni 2014 - 10:46
Gerard En Annie:
who anouk wat heb jij veel meegemaakt en gedaan, dit nemen ze je niet meer af, petje af, geniet nog van de laatste dagen en tot ziens in nederland. -
16 Juni 2014 - 22:15
Riekie:
Nou Anouk goed gedaan je werk.....om nooit te vergeten
en nu al die andere acties van je ,je moet maar durven.!!!!!!!!!!!!
Geniet nog lekker.
Groeten van de Bladelsedijk Houdoe en tot ziens -
18 Juni 2014 - 21:35
Ouders Van Judith:
Hoi Anouk
Ook al kennen we je persoonlijk niet :je bent een kanjer.
geweldig wat jij daar hebt mogen en kunnen doen voor deze kinderen.
blijf nog ff lekker genieten van alles wat je op je pad tegenkomt.
een hele goede reis terug naar huis.
groetjes -
19 Juni 2014 - 10:15
Petra Van Der Heijden:
Haaaaaaiii Anouk,
nou dametje de reis met als rode draad; grenzen verleggen....
tot binnenkort... groet Petra en mannen -
26 Juni 2014 - 07:38
Hilda:
Hey Anoukske,
Wat was het mooi om al je verhalen te lezen van je indrukwekkende reis. Jij kunt vast terug kijken op een leuke, interessante en leerzame
periode. Geniet straks maar weer even van het frisse Nederland want de volgende reis zal hoogstwaarschijnlijk al wel weer in de planning zitten bij je (hihi)
Xx dikke knuffel van mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
